Indische familie, dus makan makan en pentol

Indische familie in de 19-zestiger jaren. Toen de familie net was overgekomen uit Nederlands-Indië, was de familie natuurlijk veel kleiner maar men zocht elkaar vaker op. Altijd was het gezellig en was er lekker eten. Het was er dan ook vaak, in de meestal wat kleinere woningen, erg vol, maar er was altijd plaats. Een bordje rijst met heerlijke gerechten in de hand en je vond wel een plekje om het op te eten, sommigen zaten zelfs op de trap te eten. Altijd werd er wel iets gedaan, een potje schaken, klaverjassen of pentol (Indisch domino). Bij pentol moest je geld inzetten, in een grote en kleine pot. “Potten, potten”, klonk het dan. De ene keer ging het om centen, de andere keer om guldens. Zo vertelden mijn vader ons, nadat een weekend bij opa en oma waren geweest, dat hij 100 gulden had gewonnen. En wat we toen gedaan hebben? Makan makan bij de Chinees.