Zes weken rusten na een operatie aan mijn gebroken enkel, zodat de gebroken botjes weer aan elkaar kunnen groeien. Vandaag is het precies 6 weken en twee dagen geleden dat ik een gecompliceerde enkelfractuur kreeg. De eerste twee weken in het gips, daarna ruim vier weken zonder gips. Niet dat ik veel meer kon doen met een been waarop je niet mag staan.
Trek in Zweedse kaneelbolletjes
Ik was moe en heb veel geslapen en veel gelezen. Ik was blij dat ik vanuit huis e=books van de bieb kon lenen. Zo heb ik bijna de hele serie thrillers van de Zweedse schrijfster Camilla Läckberg gelezen. Wel vreemd dat het boek met de titel ‘Steenhouwer’ niet als e-book te leen was. De boeken zijn wel los van elkaar te lezen, maar als je ze allemaal wilt lezen, dan is het wel handig om ze in volgorde te lezen.
Het zijn heerlijke spannende thrillers die plaats vinden in het Zweedse kustplaatsje Fjallbäcka. Dat voelt aan als een Nederlands dorp, waar ze hun schoenen bij de deur uittrekken als ze op visite komen en ze heerlijke, warme kaneelbolletjes eten bij de koffie of gewoon wanneer iemand een dipje heeft. Ze bleven de kaneelbolletjes eten en ik kreeg er trek in. Maar ik moet nog even wachten. Het recept heb ik al gevonden. Zodra ik wat mobieler in de keuken ben, ga ik ze zeker een keer maken.
Tijd voor verandering
Het gaat de goede kant op, want ik wil nu meer dan alleen maar slapen en lezen. Van de week heb ik zelfs genoten van het zonnetje in de tuin.
En de schilderspullen liggen hier nu op tafel. Al blijft het lastig om met beide handen in de krukken even een potje water om te spoelen. Maar dan ga ik in de rolstoel zitten en klem het potje tussen mijn benen, terwijl ik naar het aanrecht rijd, want beide handen heb ik ook nodig om vooruit te komen.
Na zes weken rusten, hoe nu verder
Nu zes weken en twee dagen later worden vandaag weer nieuwe foto’s gemaakt en heb ik een afspraak met dokter Vincent.
Mijn chirurg is zeer tevreden en legt met de fotos erbij uit wat er precies gebeurd is en hoe het er nu voor staat. Het is netjes geheeld. Toch zal het een jaar duren voordat het op celniveau helemaal geheeld is. Aan de kant waar geen plaatje zit, zit een schroef met een metalen draad. Deze draad wordt over 2 weken met plaatselijke verdoving poliklinisch eruit gehaald.
- Heerlijk met mijnpootje in de zon
- Wachten voor de foto bij de röntgenafdeling. dit duurde niet zo lang.
- Wachten voor de afspraak bij de chirurg.
- Hans wacht samen met mij mee.
- Rechts de foto zoals het was vlak na het ongeluk. Links hoe het nu is. Volgens ons heeft de dokter nog niet echt kunnen lunchen.
- Aan de linkerkant (in het echt aan de binnenkant van mijn linkerenkel), zit een schroef en een K-draad. Dit draad wordt over 2 weekjes eruitgehaald.
- Links kun je het plaatje in mijn enkel goed zien.
Naar de fysiotherapeut
Maandag een afspraak met de fysiotherapeut. Vanwege de complexiteit van de breuk is het beter om samen met een fysiotherapeut een plan te maken hoe ik in zes weken an onbelast naar volledig belast kan gaan. Ondertussen draai ik dit weekend nog een paar kleine rondjes met mijn enkel die nog steeds heel stijf aanvoelt, maar volgens dokter Vincent al veel losser is dan hij had verwacht. Als ik zie hoeveel meer ik met mijn goede enkel kan, weet ik dat ik nog wel even te gaan heb, maar het gaat allemaal goed komen.